सञ्जय! हे सञ्जय!
(Sanjaya, O' Sanjaya!)
आम् राजन्!
(Yes, King)
वदतु ...किम् अभवत् कुरुक्षेत्रे?
(Kindly Tell me what happened in Kurukshetra)
हे राजन् ! इदानीं WiFi signal सम्यक् नास्ति अतः अहं न जनामि किम् अभवत् कुरुक्षेत्रे.
(O' King at present the WiFi signal isn't good therefore I do not know what happened in Kurukshetra)
किम् एतत्!!!! भवतः दिव्य चक्षुः किम् अभवत्? तत् अपि सम्यक् नास्ति ?
(What is this!!! What happened to your divine visual ability? That too isn't good?)
क्षम्यतां क्षम्यतां राजन्!
(I am sorry O'King)
इदानीं सम्यक् अस्ति
(It's Ok now)
अस्तु अस्तु..वदतु
(Ok, Ok...tell me)
धृतराष्ट्र उवाच |
धर्मक्षेत्रे कुरुक्षेत्रे समवेता युयुत्सवः |
मामकाः पाण्डवाश्चैव किमकुर्वत सञ्जय ||1||
Dhrtarashtra said: O Sanjaya, after assembling on the holy field of Kurukshetra, and desiring to fight, what did my sons and the sons of Pandu do?
सञ्जय उवाच ।
दृष्ट्वा तु पाण्डवानीकं व्यूढं दुर्योधनस्तदा ।
आचार्यमुपसङ्गम्य राजा वचनमब्रवीत् ।। 2।।
Sanjaya said: Upon observing the Pandava army standing in military array, King Duryodhana approached his perceptor, and uttered the following words.
पश्यैतां पाण्डुपुत्राणामाचार्य महतीं चमूम् ।
व्यूढां द्रुपदपुत्रेण तव शिष्येण धीमता ।। 3।।
Duryodhana said: O' Perceptor,Behold the mighty army of the sons of Pandu, so expertly arrayed for battle by your own talented disciple, the son of Drupada.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.